Откако се приклучил на Anthropic – компанија основана од поранешни членови на OpenAI загрижени за безбедноста и етиката на вештачката интелигенција – истражувачот Тодор Марков сега, во нов правен поднесок, тврди дека неговиот поранешен шеф е, во суштина, личност со сериозни морални недостатоци.

Тивок бунт – критики за односот кон вработените

Во основата на жалбата поднесена од Марков, како што детално објаснува во својата обемна изјава во трето лице – поддржана од сведочења на уште 11 поранешни вработени – се наоѓаат тврдењата дека Алтман свесно лажел за содржината на договорите за тајност кои вработените морале да ги потпишат при вработување.

Минатата година, еден истражувач открил дека постои клаузула која во суштина ги приморувала вработените кои заминуваат од компанијата да се откажат од правото некогаш јавно да ја критикуваат OpenAI, ако сакаат да ги задржат своите удели. За време на состанок на кој се дискутирало за спорната клаузула, Алтман тврдел дека не знаел за нејзиното постоење – но набргу бил фатен во лага, кога Vox објави протечени документи кои докажуваат дека лично ја одобрил.

Марков: Алтман лажел и за AGI

Марков во својата изјава тврди дека овој инцидент му отворил очи, уверувајќи го дека Алтман е „личност со низок интегритет која свесно ги довела вработените во заблуда“ во врска со договорите за доверливост. Тој додава дека ако Алтман лажел за тоа, најверојатно лажел и за други клучни прашања – вклучително и за неговата наводна посветеност кон безбедна и етичка изградба на вештачка општа интелигенција (AGI).

Според повелбата на OpenAI, компанијата се обврзува дека секое влијание врз развојот на AGI ќе го користи во полза на човештвото и ќе се спротивставува на злоупотребата или прекумерната концентрација на моќ. Марков сведочи дека токму таа повелба служела како основа за донесување стратешки одлуки – но на крајот се покажала како празно ветување.

Повелбата како димна завеса

„Сфатив дека Повелбата всушност служеше како димна завеса“, пишува Марков. „Документ што требаше да привлече и задржи идеалистички таленти, додека во исто време не обезбедуваше никаков реален надзор врз растот и насоката на OpenAI.“

Како и Илон Маск, Марков смета дека преструктуирањето на OpenAI во профитна организација ја разоткрива вистинската цел – повелбата и мисијата, според него, „уште од почетокот биле користени како алатка за манипулација со вработените и јавноста“. За разлика од милијардерот Маск, Марков не планира да купува дел од OpenAI – туку едноставно сака неговиот глас да биде слушнат.