Со оглед на тоа што метеоролозите најавуваат дека во ноември, односно за два месеци, вистинска зима би можела да го погоди истокот на Украина, руската и украинската страна се обидуваат да обезбедат дотогаш предност на фронтот, но и да набават важно оружје и да направат одлуки кои можат да влијаат за време на војната.
Прво, што би сакале Русите? Очигледно, тие не се откажуваат од освојувањето на Покровск, Вуледар и Часив Јар, важни стратешки градови на Донбас (со нивно освојување практично би обезбедиле окупација на целата област, која Русија, ја прогласи за своја територија минатиот септември).
Затоа, пишува „Волстрит журнал“, Русите го зголемуваат притисокот врз затегнатата украинска линија на фронтот на исток, обидувајќи се да ги заземат Покровск и Касив Јар, што може да им даде предност во Донбас, нивната главна воена цел.
Заземањето на тие два града би ја ставило Русија во позиција каде што може да смета на освојување на остатокот од источен Донбас. Имено, Покровск се наоѓа на патот и железницата, кои се главната рута за снабдување и логистика за украинските сили во Доњецката област.
Со загубата на Покровск, градовите на исток, како Константинивка и Часив Јар, ќе останат со само една рута за снабдување од североисток, а руските сили ќе се приближат до западниот раб на Донбас.
Сепак, интензитетот на руските напади е ослабен во последните денови. Сепак, некои западни медиуми јавуваат дека украинските сили на таа линија, каде што сега се претежно новомобилизирани војници, немаат искуство, но и мотивација.
Русите започнаа контраофанзива и во областа Курск, како што јави украинскиот воен портал „Дип стејт“, со цел да ја вратат контролата врз важни делови од тој регион (околу 1.300 квадратни километри) што Украинците ги држат од средината на... август. Како што пренесува тој портал, Русите сепак успеале да префрлат тенкови и воена опрема кај селото Снагост, преку реката Сејма, каде што Украинците урнале три моста и уништиле неколку понтони кои Русите ги поставиле. Покрај тоа, Русите добија разорни балистички ракети со краток дострел Фат-360 од Иран.
И сега, што сакаат Украинците пред првиот снег и ниските температури? Украинците по секоја цена сакаат да ја почекаат зимата за да можат се уште да бидат во поголемиот дел од регионот Курск, без Покровск и Часив Јар да бидат под руска контрола, а за нив постои една важна одлука што виси во воздух. со денови, а наводно прашање на време е кога ќе се објави - дека САД и Велика Британија и дозволуваат на Украина да користи ракети со долг дострел ATACMS и Storm Shadov и крстаречки ракети за гаѓање воени цели длабоко во руската територија.
Иако Џо Бајден, наводно, веќе ја донел таа одлука и се очекуваше да биде одобрена за неодамнешната посета на американскиот државен секретар Ентони Блинкен на Киев, таа очигледно се пролонгира.
Имено, московскиот „Комерсант“ пишува дека во петок, на 13 септември, на средбата во Белата куќа меѓу американскиот претседател Бајден и новиот британски премиер Кир Стармер „ќе се разговара, но не се знае дали ќе се одлучи“.
Сепак, „Гардијан“ тврди дека на тој состанок ќе биде објавено дека Британија дозволува користење на „Storrm Shadows“ на руска територија, а „Блумберг“ од свои извори наведува дека САД ќе ја напуштат одлуката за ATACMS до крајот на септември кога заседава Генералното собрание на ОН -а.
За потсетување, и претставниците на републиканците го поддржаа предлогот да им се дозволи на Украинците да користат ракети со долг дострел на територијата на Русија. Украинците досега ги користеа ATACMS и Storm Shadov за да погодат цели на Крим. Сепак, според украинските медиуми, Блинкен побарал од Владимир Зеленски и неговите генерали во Киев список и „точна спецификација“ кои воени цели во Русија ќе ги таргетираат и зошто!
Имено, во некои западни кругови постои страв дека оваа одлука може да предизвика ескалација на конфликтот на руска страна и дека по оваа одлука на удар би можела да биде и Москва, а тоа е последното нешто што го сака Владимир Путин.
Според податоците на Американскиот институт за проучување на војната (ISV), на дострел би биле дури 245 руски воени цели, магацини, бази и аеродроми, а седум руски региони во европскиот дел. би бил ранлив на напад, со фактот дека во домет би бил и регионот Калуга, кој граничи со Москва и е на само стотина километри од руската престолнина.
Можноста Москва да биде цел на напад е вистински кошмар за Кремљ, а постојат стравувања дека може да се очекуваат побрутални напади врз цивилни цели и енергетска инфраструктура низ Украина, како и закани како употреба на „тактичко нуклеарно оружје“ или предупредувања. дека ќе бидат таргетирани и цели во земјите на НАТО, односно дека транспортот на оружје за Украина се легитимни цели и на територијата на други земји.
Сепак, (засега) е тешко да се поверува бидејќи би го проширил конфликтот, а прашање е дали Русија има сили за такво нешто и како Кина би реагирала на тоа. Сепак, да потсетиме, руските беспилотни летала неодамна летаа на териториите на Полска и Романија.
Но, некои американски воени аналитичари или, неодамна, републиканскиот претставник Мајкл Мекол, претседател на Комитетот за надворешни односи, велат дека тоа нема да доведе до ескалација на конфликтот, истакнувајќи дека „нападот на Украина на руска територија во регионот Курск, во кој Беше употребено западно оружје, не доведе до руски одговор кој ќе го радикализира и разгори конфликтот“, а некои велат дека ескалацијата веќе започна со неселективно гранатирање на украинските градови, но и дека Русите се свесни дека отворен конфликт со НАТО не е во нивна корист.
Неодамна беше напишано дека Русите биле принудени од финската и норвешката граница, важни врски на НАТО на север, да повлечат дури 80 отсто од своите сили (испратени во Украина), иако таму се наоѓаат важни руски нуклеарни потенцијали. Полуостровот Кола и пристаништето Мурманск.