Помеѓу 2022 и 2024 година, во Европа се појавија значителни врнежи од песок или прашина од Сахара. Овој феномен е познат по надреалната магла помеѓу портокалова и жолтеникава боја.
Без оглед на различните теории на заговор, прашината од Сахара сè уште игра важна улога во влијанието на климатскиот систем на нашата планета, како и на сончевото зрачење, облачноста, па дури и на квалитетот на воздухот. Тоа влијае и на нашето здравје. Покрај механичките ефекти врз нашиот респираторен систем, се уште зборуваме за ситни честички кои можат да се вдиша, велат научниците кои го земаат предвид составот на прашината.
Новата студија предводена од научници од Универзитетот во Париз-Саклај се фокусираше на анализата на пустинските честички кои паднаа во Европа во 2022 година, собрани благодарение на соработката на неколку научници.
Од над 100 земени примероци, биле анализирани околу педесет, кои доаѓаат од шест земји: Австрија, Белгија, Франција, Германија, Луксембург и Шпанија. Целта била да се открие потенцијалниот транспорт на радиоактивни изотопи како што се цезиум-137, плутониум-239 и плутониум-240, кои биле идентификувани со внимателни лабораториски истражувања. Покрај контаминацијата на позадината од американските и поранешните советски нуклеарни тестови во минатиот век, кои се меѓу главните извори, студијата открива и специфична компонента поврзана со нуклеарните тестови спроведени во самата пустина Сахара, пренесуваат светските медиуми.
Станува збор за озлогласената серија Reggane, во Алжир, збир од четири атмосферски нуклеарни тестови што Франција ги изврши во пустината на југот на Алжир помеѓу февруари 1960 година и април 1961 година до слепило, вклучително и вродени малформации.
Како и тестовите во други земји, радиоактивниот испад од атомските експлозии, извршени во Центарот за воени експерименти во Сахара, беше таложен во околината, а со тоа и во пустинската прашина, која, се разнесува понатаму во светот. Според пресметките на научниците, секоја година овој северноафрикански регион испушта стотици милиони тони сахарска прашина. Дури 12 проценти стигнуваат до Европа со интензивни појави какви што се забележани во последните години.
Бидејќи некои беа особено значајни, истражувачите сакаа да ја истражат радиоактивноста на оваа прашина. Сепак се покажа дека концентрациите на цезиум-137, плутониум-239 и плутониум-240, при анализа не беше откриено дека претставуваат закана за јавното здравје.
„Радиоактивната контаминација откриена во сите примероци не претставува ризик за јавното здравје во однос на изложеноста на радиоактивност“, пишува авторот на студијата.
Оваа радиоактивност, сепак, е предупредување за последиците од непромислените човечки постапки, особено оние поврзани со употребата на оружје за масовно уништување, што може да влијае на луѓето и животната средина многу долги периоди, се наведува во истражувањето.
